Działalność naukowa

Jestem wykładowcą na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Prowadzę pracownię telewizyjną i radiową na studiach licencjackich i magisterskich.

Mój dorobek naukowy

Wybrane prace i materiały mojego autorstwa.

PRACA DOKTORSKA: Media elektroniczne w Poznaniu (1927–1993). Społeczno-polityczne determinanty rozwoju.

okladka praca doktorska ryszard cwirlej
Cała praca dostępna w PDF

Temat, którym zająłem się w swojej dysertacji doktorskiej, jest osadzony w obszarze dociekań i analiz zarówno medioznawczych, jak i politologicznych. Rozprawa zajmuje się problematyką poznańskich mediów elektronicznych, tj. radiem i telewizją, od momentu ich powstania: w wypadku rozgłośni radiowej – od 1927 roku, a ośrodka telewizyjnego – od roku 1957, do czasów przemian ustrojowych przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. Chciałem przedstawić historię obu poznańskich mediów, przeanalizować ich rozwój oraz zmiany, którym podlegały. Chodzi przede wszystkim o usystematyzowanie wiedzy na temat radia i telewizji w Poznaniu, mediów które nie doczekały się dotąd głębszej analizy swojej historii, przemian i uwarunkowań rozwoju.

Poznański Czerwiec 1956 r. – Radio Poznańskie i Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa – ich role w przekazywaniu informacji o wydarzeniach poznańskich

Cała praca dostępna w PDF

Streszczenie: Kluczowym problemem badawczym tego opracowania jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób Poznańskie Radio oraz Rozgłośnia Polska Ra-dia Wolna Europa relacjonowały wydarzenia, które miały miejsce na ulicach Poznania w czerwcu 1956 roku. Zamiarem autora było wykazanie różnic w interpretacji tych samych wydarzeń, które podyktowane zostały punktami widzenia, zdeterminowanymi poprzez uwarunkowania polityczne. W 1956 roku Poznańska Rozgłośnia Polskiego Radia pełniła rolę propagandowej stacji, nadzorowanej przez władzę komunistyczną, podczas gdy nadająca z Monachium Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa, finansowana przez Kongres Stanów Zjednoczonych Ameryki, mimo swojej wyraźnej, politycznej linii programowej zachowywała standardy obiektywnego informowania słuchaczy. Zdaniem autora RWE jako rozgłośnia „substytucyjna”, relacjonując te wydarzenia, przejęła faktyczną rolę informacyjną krajowej rozgłośni regionalnej, której ta nie mogła pełnić.

Artykuły o mnie

Opracowania związane ze mną.

Historia kryminalna w realiach PRL-u ze Śląskiem w tle. O Ręcznej Robocie Ryszarda Ćwirleja [w:] E. Dutka, Zapisywanie miejsca. Szkice o Ślaski i literaturze przełomu wieków XX i XXI., Katowice 2011

Cała praca dostępna w PDF
szkice o slasku

Opublikowana w Wydawnictwie WAB powieść Ryszarda Ćwirleja Ręczna robota została włączona do „Mrocznej serii”1, w której między innymi ukazały się popularne kryminały Marka Krajewskiego: Widma w mieście Breslau; Festung Breslau; Dżuma w Breslau. Notka na czwartej stronie okładki obiecuje zajmującą lekturę, pełną niespodziewanych zwrotów akcji, ale także za-bawne (z perspektywy czasu) obrazy absurdalnej rzeczywistości w czasach PRL -u

Wolfgang Brylla, Powieść milicyjna – reaktywacja

Ćwirlej akcje swoich wielkopolskich kryminałów neomilicyjnych osadza w realiach upadającego systemu PRL-u lat 80., kiedy solidarnościowy duch zawładnął polskim społeczeństwem, a lud pragnął nowego, lepszego oblicza władzy. Ćwirlej nie koncen- truje się tylko i wyłącznie na Poznaniu jako tym hardboiledowym wielkomiejskim konglomeracie zbrodni i morderstw21, ale przesuwa zabójstwa też na prowincję: do Grodziska Wlkp., Jarocina czy innych podpoznańskich miejscowości i wsi. Zbrodnia Ćwirleja jest zbrodnią ogólną, chociaż powiązaną z metropolią. Może się ona wyda- rzyć wszędzie i zawsze, przestępcami niekoniecznie muszą być osoby z podziemia, z tak zwanej „prywatnej inicjatywy”22, cinkciarze, bimbrownicy czy inteligenci, jak chciała klasyczna powieść milicyjna. Różnorodność proweniencji zbrodniarzy prowadzi do różnorodności przestrzeni zbrodni i na odwrót, koło się zamyka. Ćwirlej zdecydował się oprócz tego na bardzo ciekawy ruch graniczący z Bachtinowskim chronotopem. Jego przestrzenie przestępstw i przestrzenie śledztwa zależne są od reguły czasowości.